Time kecik dulu saya budak gemok . Nak turun tangga pun tak larat . Bila tengok gambar dulu2 terasa macam budak dalam gambar tu bukan saya . Boleh dikatakan dagu ni ada 2 lapis . Hebat kan ? Ibu cakap time saya kecik saya memang gemok tapi bila da besar , lemak semua dah tak ada . Bila saya cerita kat few peoples yg close dengan saya , diaorg pun tak percaya . *bodo kan .
Time kecik dulu saya budak pendek . Family panggil saya 'Ndeks' . Nama tu melekat sampai sekarang . Dulu setiap kali diaorg panggil saya macam tu , saya mesti marah balik tapi sekarang da tak dah . Bagi saya , itu adalah benda yg paling seronok . Ibu , ayh , kaklong and kakngah selalu jugak panggil saya dgn panggilan tu . Tapi yg adik saya lagi 2 org tu kalau panggil saya mcm tu memang nak kena hemtam tu *kaklang belasah korg . Waktu saya form 5 saya check tinggi saya 154cm , last week saya check balik 155/156cm *naik 2 jek? keparat btol! Saya akan menjadi shorty sampai bila2 *maksu , kita geng.
Time kecik dulu saya budak sukan . Saya malas nak belajar . Hidup saya dengan sukan jek . Badminton , lompat tinggi , lompat jauh and lumba lari tu semua saya join . Sampai kan ayah sanggup hadiah kan kasut spike dengan raket badminton utk birthday saya time saya darjah 6 sebab even time tu UPSR tapi saya tak pernah hirau kan . Bagi saya , belajar tu tak penting . Sukan lagi penting sampai kan cikgu bagi saya borang masuk sekolah sukan bukit jalil . Time tu ayah yg tolong saya isi kan . Hingga saya form 5 hidup saya dengan sukan jek . Bila ayh suruh belajar , saya akn tido tapi bila ada competition , saya akn pujuk ayah utk benar kan saya pergi dan time tu pulak ayh buat2 tido .
Time kecik dulu saya budak bodoh . Saya sangat2 malas nak bukak buku . Akademik saya memang hancur . Ayh selalu pesan 'kalau kita asah belakang parang tu hari2 , kita mesti boleh berjaya' . Dulu saya tak pernah hiraukan apa yg ayh pesan . Bagi saya , kalau da bodoh tu bodoh lah jugak . Ayh selalu kecewa dengan tahap akademik saya . Saya try berazam nak jadi macam kaklong , tapi bila tengok buku jek mata nie rasa macam berat pulak .
Time umur 18 tahun , saya tanam kan azam nak berjaya . Saya buang sukan tu jauh2 . Ayah & ibu selalu pesan 'biar time sekolah kita tak pandai tapi time masuk college nie tunjuk yg kita boleh buat' . I still remember that words . I'll try my best ! Wait and see okay ayah and ibu :)) Masa semester 1 , pointer saya macam cibai . Ayah tak marah tapi dia nasihat kan and dia tunjuk cara2 kiraan CGPA . Start dari situ , saya try bangkit balik . Baru saya sedar fees kt college tu da lah mahal so takkan saya nak buang2 waktu and duit macam tu jek . Even ayah tak marah tapi saya tahu dia kecewa dgn saya . Now saya rasa sangat happy sebab dapat buat ayah and ibu proud . Tapi saya taknak diaorg proud sampai sini jek . Saya nak diaorg proud bila convocation diploma and degree saya nanti . InsyaAllah , bila saya abis jek degree nanti , saya nak cont master pulak . Tu impian saya ye .
Time kecik dulu saya budak pendek . Family panggil saya 'Ndeks' . Nama tu melekat sampai sekarang . Dulu setiap kali diaorg panggil saya macam tu , saya mesti marah balik tapi sekarang da tak dah . Bagi saya , itu adalah benda yg paling seronok . Ibu , ayh , kaklong and kakngah selalu jugak panggil saya dgn panggilan tu . Tapi yg adik saya lagi 2 org tu kalau panggil saya mcm tu memang nak kena hemtam tu *kaklang belasah korg . Waktu saya form 5 saya check tinggi saya 154cm , last week saya check balik 155/156cm *naik 2 jek? keparat btol! Saya akan menjadi shorty sampai bila2 *maksu , kita geng.
Time kecik dulu saya budak sukan . Saya malas nak belajar . Hidup saya dengan sukan jek . Badminton , lompat tinggi , lompat jauh and lumba lari tu semua saya join . Sampai kan ayah sanggup hadiah kan kasut spike dengan raket badminton utk birthday saya time saya darjah 6 sebab even time tu UPSR tapi saya tak pernah hirau kan . Bagi saya , belajar tu tak penting . Sukan lagi penting sampai kan cikgu bagi saya borang masuk sekolah sukan bukit jalil . Time tu ayah yg tolong saya isi kan . Hingga saya form 5 hidup saya dengan sukan jek . Bila ayh suruh belajar , saya akn tido tapi bila ada competition , saya akn pujuk ayah utk benar kan saya pergi dan time tu pulak ayh buat2 tido .
Time kecik dulu saya budak bodoh . Saya sangat2 malas nak bukak buku . Akademik saya memang hancur . Ayh selalu pesan 'kalau kita asah belakang parang tu hari2 , kita mesti boleh berjaya' . Dulu saya tak pernah hiraukan apa yg ayh pesan . Bagi saya , kalau da bodoh tu bodoh lah jugak . Ayh selalu kecewa dengan tahap akademik saya . Saya try berazam nak jadi macam kaklong , tapi bila tengok buku jek mata nie rasa macam berat pulak .
Time umur 18 tahun , saya tanam kan azam nak berjaya . Saya buang sukan tu jauh2 . Ayah & ibu selalu pesan 'biar time sekolah kita tak pandai tapi time masuk college nie tunjuk yg kita boleh buat' . I still remember that words . I'll try my best ! Wait and see okay ayah and ibu :)) Masa semester 1 , pointer saya macam cibai . Ayah tak marah tapi dia nasihat kan and dia tunjuk cara2 kiraan CGPA . Start dari situ , saya try bangkit balik . Baru saya sedar fees kt college tu da lah mahal so takkan saya nak buang2 waktu and duit macam tu jek . Even ayah tak marah tapi saya tahu dia kecewa dgn saya . Now saya rasa sangat happy sebab dapat buat ayah and ibu proud . Tapi saya taknak diaorg proud sampai sini jek . Saya nak diaorg proud bila convocation diploma and degree saya nanti . InsyaAllah , bila saya abis jek degree nanti , saya nak cont master pulak . Tu impian saya ye .
Time dah kerja nanti , saya nak kerja best2 macam ayh . Boleh dapat apa jek yg kita nak . Boleh tolong ringan kan beban ayh and ibu bila tua . Boleh bayar kan fees utk Acha cont belajar ke nanti . Saya teringin nak pakai beg jenama LV tapi saya tahu saya takkan dapat beg tu . Sebab tu saya nak belajar tinggi2 lepas tu kerja best2 . Apa yang saya idam kan , saya boleh dapat . Ayah pesan 'belajar pandai2 . Ayh suruh belajar sbb utk masa dpn kau gak . Ayh taknak apa2 pun dari kau . Ayh just nak kau belajar and jadi somebody' . Thanks ayah . For ayah and ibu , I promise I'll give everything and anything for both of you .
Luahan hati : Kaklong , tunggu ain pulak akn ikut jejak kaklong !